Die Brief aan die Hebreërs
Hoofstuk 9
Die eerste ooreenkoms met Moses het voorskrifte gehad oor hoe die aardse plek van offerhande ingerig moes word en hoe die priesters daarin diens moes doen. Die offerplek is só ingerig.
In die eerste gedeelte, wat die “Heilige” genoem is, was die lamphouer en tafel met brode wat vir offers gebruik is. Die eerste gedeelte is met ’n gordyn van die tweede gedeelte geskei.
Die tweede gedeelte is die “Allerheiligste” genoem. Hier was ‘n goue wierookbak en die verbondsark wat heeltemal met goud oorgetrek was. Binne in die ark was ‘n goue kleihouer met manna, die kierie van Aäron wat voortdurend nuwe lote gemaak het, en die twee tafels waarop die ooreenkoms se “Tien Gebooie” geskryf was. Bo-op die ark was twee engele met oopgespreide vlerke wat God se koninklike glans uitgebeeld het. Maar genoeg hieroor.
Nadat die offerplek só ingerig is, het die priesters elke dag in die eerste gedeelte, die Heilige, ingegaan om hulle werk te doen. Maar in die tweede gedeelte, die Allerheiligste, het net die hoëpriester een maal per jaar ingegaan. Hier het hy bloed geoffer vir homself en vir die sondes waarvan die volk nie bewus was nie.
Hiermee wys die Heilige Gees baie duidelik dat ons nie in die Allerheiligste kan ingaan solank as wat die priesters nog in die Heilige offers bring nie. Dit was alles ‘n heenwysing na die huidige tyd van Christus. Al die geskenke en offers wat só gebring is, kon dié een wat dit bring se gewete nie tot rus bring nie. Dit het net bestaan uit voedsel- en drankoffers en rituele wassinge - reëls wat mense moes volg totdat die tyd aangebreek het dat alles herstel moes word.
Maar Christus wat opgetree het as hoëpriester van God se toekomstige seëninge, het in ‘n offerplek ingegaan wat groter en sonder enige gebrek is. Hierdie offerplek is nie deur mense gemaak nie en is ook nie deel van hierdie skepping nie.
Anders as die hoëpriesters in die ou offerplek, het Jesus in hierdie offerplek net een maal in die Allerheiligste ingegaan, nie met die bloed van bokke of beeste nie, maar met sy eie bloed. So het Hy vir ons vergifnis bewerk wat vir altyd geldig is.
Die bloed van bulle en bokke en die as van verse is in die ou offerplek oor sondaars gestrooi. Dit het hulle uiterlike gereinig en hulle uiterlik vir God afgesonder.
In die nuwe offerplek gebeur soveel meer! Hier het Christus homself deur die Heilige Gees as ‘n suiwer offer aan God geoffer. Hier maak sy bloed ons gewetes skoon van al die waardelose dinge wat ons gedoen het en soos dooie gewigte saamgedra het. Nou kan ons, met gewetes wat ons nie meer aankla nie, die enigste lewende God self in die Allerheiligste dien.
'N NUWE TESTAMENT
Daarom is Christus die tussenganger van ‘n nuwe testament sodat die wat God daartoe geroep het, sy belofte van ‘n lewe in God se hemelse woning kan erf.
Met die eerste testament wat God deur Moses gegee het, was dit ‘n vereiste dat iets doodgemaak moes word om te betaal vir die volk se oortredings van die wet. Want onthou, vir ’n testament om geldig te wees, is dit ‘n vereiste dat die testamentmaker eers moet sterf. Solank hy lewe, is sy testament nie geldig nie.
Daarom is die eerste testament met bloed gesluit. Nadat Moses al die gebooie van die wet vir die volk voorgelees het, het hy ‘n takkie met rooi wol in water wat met kalf- en bokbloed gemeng is, gedoop. Daarna het hy die wetboek en die hele volk daarmee gesprinkel.
“Dit is die bloed van die testament wat God vir julle opgestel het”, het Moses vir hulle gesê.
Hy het ook die offerplek en al die priestergereedskap op dieselfde manier met bloed gesprinkel. Volgens Moses se wet word omtrent alles met bloed gereinig, want sonder dat bloed vergiet word, kan sonde nie vergewe word nie.
Hierdie offerplek, wat ’n afbeelding was van die offerplek in God se hemelse woning, is deur die offerbloed van beeste en bokke gereinig. Die offerplek in God se hemelse woning moes egter deur beter offers gereinig word.
Christus het nie in ‘n menslik geboude tempel, ‘n afbeelding van die ware tempel, ingegaan nie. Hy het in God se hemelse woning, in die ware tempel self, ingegaan om ons by God te verteenwoordig.
Hy het ook nie homself dikwels geoffer soos die hoëpriester elke jaar in die tempel ingaan met bloed wat nie sy eie is nie. Dan sou Hy dikwels van die skepping af moes ly. Nee, Hy het net een maal, in die tyd wat sy Vader bepaal het, gekom om te sterf en die sonde deur sy offer vir eens en altyd weg te neem.
‘n Mens is bestem om eenmaal te sterf en daarna geoordeel te word. So sal Christus ook, nadat Hy eenmaal geoffer is om die sondes van baie mense weg te neem, vir ‘n tweede maal as sondelose kom vir dié wat op Hom wag om hulle redding te voltooi.