Die Brief aan die Hebreërs
Hoofstuk 11
OM TE GLO
Om te glo is om sonder aarseling te vertrou dat dit waarvoor ons wag, sál gebeur. Geloof is vir ons die bewys dat die dinge wat ons nie sien nie, wel bestaan. Geloof is die bewys wat God vir die mense van die ou tyd gegee het dat Hy hulle as sy eie aanvaar.
Dit is deur geloof dat ons verstaan dat God die wêreld geskep het net deur te praat, dat dit wat ons sien ontstaan het uit wat ons nie kan sien nie.
Abel se geloof het gemaak dat hy ‘n beter offer aan God gebring het as Kaïn. Sy geloof was die bewys wat God hom gegee het dat Hy hom en sy offer aanvaar het. Vandag nog vertel hy ons van sy geloof, al is hy al eeue dood.
Henog se geloof het gemaak dat hy weggevat is sonder om te sterf. Hy het net verdwyn, want God het hom weggevat. Voordat Hy hom weggevat het, het God hom geloof gegee as bewys dat Hy hom as sy eie aanvaar het.
Sonder geloof het ‘n mens geen bewys dat God jou as sy eie aanvaar nie. Jy kan net na Hom toe gaan as Hy jou die geloof gee dat Hy bestaan en dat jy Hom sal vind as jy na Hom soek.
God het Noag geloof gegee toe Hy hom gewaarsku het van dit wat nog in die toekoms sou gebeur. In gehoorsaamheid het Noag die ark gebou. Daardeur het hy sy huisgesin gered en gewys dat die wêreld verkeerd was om nie te glo nie. Sy geloof was die bewys wat Hy van God ontvang het dat Hy hom as sy eie aanvaar het.
God het Abraham geloof gegee toe Hy hom geroep het om weg te trek na die plek wat Hy hom as besitting sou gee. Hy het in gehoorsaamheid weggetrek sonder om te weet waar hy sou kom.
God het hom geloof gegee om as ‘n vreemdeling te gaan bly in die land wat God aan hom beloof het. Al was dit die land wat hy sou ontvang, het hy daar tydelik in tente gebly soos in ‘n vreemde land. So het sy nageslag , Isak en Jakob, ook as vreemdelinge gebly in die land wat God aan hulle beloof het. Terwyl Abraham in tente gebly het, het hy uitgesien na die permanente stad waarvan God die argitek en bouer is.
God het Sara geloof gegee om Hom te vertrou dat Hy sou doen wat Hy beloof het. So het Sara self van God die vermoë ontvang om swanger te word. Toe sy al te oud was om kinders te kry, het sy aan haar eersgebore kind geboorte gegee.
So het die stokou Abraham, deur die geloof wat God hom gegee het, ‘n nageslag gehad soveel soos die sterre in die hemel en so ontelbaar soos die sand aan die see.
Hulle het almal gesterf sonder om te sien dat al die beloftes in vervulling gaan. Die geloof wat God hulle gegee het, was vir hulle genoeg - genoeg om die beloftes net van veraf te sien en Hom te vertrou dat dit sal gebeur. Hulle het aanvaar dat hulle aardse lewe net tydelik en aan die verbygaan is.
Die wat só lewe sê daarmee dat hulle ‘n permanente tuiste soek. As hulle sou terugverlang na die tuiste waaruit hulle weggetrek het, sou hulle daarheen kon terugkeer. Maar nou verlang hulle na ‘n beter een, dit is God se hemelse woning. Daarom skaam God hom nie vir hulle om hulle God genoem te word nie, want Hy het vir hulle 'n permanente woning gereed gemaak.
God het die geloof wat Hy Abraham gegee het, getoets toe Hy hom beveel het om Isak te offer. Ja, hy aan wie God al die beloftes gegee het, het sy enigste seun geoffer, dié seun van wie God beloof het:
“Uit Isak sal jou nageslag gebore word.”
Hy het Isak geoffer omdat hy geglo het dat God die mag het om Isak selfs uit die dood op te wek. Daaruit het hy hom ook, by wyse van spreke, terug ontvang.
God het Isak geloof gegee om Jakob en Esau te seën met die oog op die toekoms. Net so het Jakob in vertroue op God altwee Josef se seuns geseën terwyl hy sterwend was. Toe hy al baie oud was, het hy God nog steeds aanbid.
God het Josef geloof gegee om aan die einde van sy lewe te beveel dat sy oorskot saam met Israel uit Egipte na die beloofde land geneem moet word.
God het Moses se ouers geloof gegee om hom as baba drie maande lank weg te steek omdat hulle gesien het dat hy iemand besonders was. Omdat hulle geloof gehad het, was hulle nie bang vir die koning se wette nie.
Toe hy groot geword het God Moses geloof gegee om te weier om die seun van Farao se dogter genoem te word. Hy het verkies om liewer sleg behandel te word saam met die volk van God as om 'n tyd lank ‘n sondige lewe in die paleis van die Farao te geniet. Hy het dit groter eer geag om soos Christus gespot te word as om die skatte van Egipte te verkry. Want hy het uitgesien na dit wat God beloof het.
God het Moses geloof gegee om Egipte vreesloos te verlaat sonder om hom aan die woede van die koning te steur. Hy het aangehou om die volk te lei want hy het die onsienlike beloftes van God gesien.
God het Moses geloof gegee om die pasga te hou en die bloed op die deurkosyne te laat sprinkel sodat die doodsengel nie die volk se eersgebore seuns sou laat sterf nie.
God het Israel geloof gegee om deur die Rooi See te trek soos op droë grond, terwyl die Egiptenare verdrink toe hulle dit probeer het.
God het die Israeliete geloof gegee om sewe dae om die mure van Jerigo te trek totdat dit ingeval het.
God het Ragab, die hoer, geloof gegee om Hom te vertrou dat sy nie saam met die heidene sou sterf nie. Daarom het sy die spioene in vrede ontvang het.
Ek sal nog baie meer kan vertel van Gideon, Barak, Simson en Jefta, Dawid en Samuel en die profete, maar die tyd ontbreek my. God het hulle geloof gegee om koninkryke in te neem, reg te spreek, beloftes te ontvang, leeus se bekke toe te stop, die krag van vuur te blus, vervolging te ontvlug, krag te ontvang toe hulle swak was, dapper in oorloë te wees en die leërs van vyande op die vlug te jaag.
Vroue het hulle geliefdes uit die dood teruggekry. Ander is gemartel en wou nie vrygelaat word nie, want hulle wou ‘n beter lewe na die dood verkry. Ander se geloof is getoets deur bespotting en marteling. Baie is gevang en in tronke toegesluit. Party is met klippe gestenig. Ander is in stukke gekap, ander weer voor die keuse gestel om óf hulle geloof prys te gee óf deur die swaard vermoor te word.
Hulle het rondgeloop in skaap- en bokvelle. Hulle het honger gely, is vervolg en mishandel. Hulle het in woestyne en op berge rondgedwaal en in grotte en skeure in die grond gebly. Die wêreld was hulle nie werd nie!
God het hulle almal geloof gegee as bewys dat Hy hulle as sy eie aanvaar het. Tog het hulle nie die vervulling van die beloftes in hulle lewe verkry nie, want God het iets beters vir ons beplan. Hulle moes vir ons wag voordat die beloftes in vervulling sou gaan.